στειρολόγημα

το, Ν

η αποκοπή τών στείρων βλαστών τού αμπελιού, τών βλασταριών που δεν έχουν σταφύλια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < στείρος + -λόγημα (< -λογώ*), πρβλ. κορφο-λόγημα].